Κλεοπάτρα Χαρίτου

Η Κλεοπάτρα Χαρίτου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις σπουδές της στη φωτογραφία στη Νέα Υόρκη (Hastings-on-Hudson High School) και βραβεύτηκε από την Pentax. Ασχολήθηκε ακολούθως με τη φωτογραφία στην Αθήνα και το Λονδίνο (C. Saint Martins, Λονδίνο) αποκτώντας το μεταπτυχιακό της στο Goldsmith’s College, υπό την επίβλεψη του Ιστορικού της Φωτογραφίας, Ian Jeffrey. Η αφήγηση είναι το κλειδί για τη δουλειά της και συχνά την ελκύουν οι φωτογραφικές εγκαταστάσεις. Το κύριο θέμα της είναι ο θάνατος του κοινωνικού σώματος, το οποίο παράλληλα είναι απόν. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 10 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές. Η μεγάλη ατομική της έκθεση «Προσφυγικά» («Οι προσφυγικοί οικισμοί της Αλεξάνδρας») παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκηκαι στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς, (Αθήνα) μαζί με τα πρωτότυπα σκίτσα του Ντέιβιντ Λόιντ (V for Vendeta). Ψηφίστηκε από τον ελληνικό κοινό ως η καλύτερη φωτογράφος της χρονιάς (βραβεία Athens Voice).Το 2016 της ανατέθηκε από το ελληνικό Υπουργείο Υγείας να συνεργαστεί με τους άστεγους και τους τοξικομανείς της Αθήνας, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Παρουσίασε το “ACROBATS”, δέκα φωτογραφικές εγκαταστάσεις σε δημόσιο χώρο, κάτω από την Ακρόπολη.
Τώρα ετοιμάζει τη νέα της μεγάλη έκδοση «Είσοδος-Έξοδος» με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση. Η έκδοση θα παρουσιαστεί ως κοινό έργο με το ντοκιμαντέρ της (σε εξέλιξη) «The praying mantis», ένα ντοκιμαντέρ για το αθηναϊκό ταφικό τοπίο και τα ανθρώπινα δικαιώματα των νεκρών.
Η Κλεοπάτρα είναι μέλος της Σχολής Χορού RICE ON την ομάδα HYDRA, μια σχολή χωρίς δασκάλους, που δημιουργήθηκε από τον ακαδημαϊκό κοινωνικό χορογράφο Michael Klien (University DUKE). Είναι επίσης μέλος της πλατφόρμας ποίησης “assodyo”.

PROJECT
H Κλεοπάτρα στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας Τέσσερα -συν Ένα- Στοιχεία θα συνεργαστεί με την ιστορικό Ιωάννα Παρακευοπούλου, της οποίας τα ερευνητικά ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στα δικαιώματα των νεκρών, στις οικολογικές ταφές και στα πράσινα νεκροταφεία. Μέσα από τις ιστορίες που θα εκμαιεύσουν στην κοινή τους έρευνα, θα ανιχνεύσουν τις ταφικές παραδόσεις του νησιού, οι οποίες συνδέονται με το φυσικό τοπίο. Η έρευνα αποσκοπεί στην κατασκευή ενός φανταστικού κοιμητηρίου στο εγκαταλελειμένο χωριό Ισμαήλ, καμωμένη από υλικά προερχόμενα από όλο το νησί. Η τελική εγκατάσταση θα εμπεριέχει “πορτρέτα” των μαρμάρων της Τήνου, ηχητικά ντοκουμέντα από αφηγήσεις των ονείρων των ντόπιων -που επιχειρούν μια σύνδεση του ύπνου με το θάνατο- και ντόπια βρώσιμα έθιμα.